dipsiz kuyu

Tutkuncan...
Anne adı Kıymet, baba adı A.Kadir...
Siz ona kısaca Tutkun diyebilirsiniz; tanımayanlar için kendisi on beş yaşındadır, Erken Başarı kolejine gitmektedir...
Bazıları yaşama zor tarafından tutunur; Tutkun onlardan birisi sayılır mı bilemiyorum ama yaşamındaki zorlukların birisi de ileri derecede işitme kaybının olmasıdır...
O da babası gibi zoru sevdiği için onlarca spor dalının arasından Amerikan futboluna merak sardı. Nereden aklına geldi? Neden öyle bir sporu tercih etti? Daha uygunu seçemez miydi? Bu güne kadar çocuklarının kararlarına saygı duyan anneler ve babalar gibi davrandığımızdan hayallerini sınırlandırmak istemedik. Tutkun da tek başına yaptığı araştırmaların sonunda kendisi için uygun takımın ODTÜ'nde olduğuna karar verdi; hatta bu nedenle liseyi bitirdikten sonra ODTÜ'nde okuyacağını söylemeye başladı...
Onun haftalar süren baskısına daha fazla direnemeyerek, geçen hafta ODTÜ'nin kampüsünde, ürkütücü kıyafetler içindeki Amerikan futbol takımının antremanını izlemeye gittik. Bir fırsatını bulduğumuzda da takımın koçlarından İzzet hocaya Tutkun'un isteğini anlattık. Ben komik bulunacağımızı düşünürken Tutkun'un takımda olmasının kendileri için sorun yaratmayacağını söyleyen İzzet Hoca tarafından dumura uğratıldım!
Tutkun ise mutluluk doluydu...
"İşitme engeli sorun olmaz mı?"
"Biraz daha dikkatli olmaya özen gösteririz."
Neredeyse mucize gibi birşey!
Ertesi gün Tutkun'la sohbet ederken, ingilizce sınavına fazla çalıştığını, iyi bir not alacağından emin olduğunu, fakat matemetik sınavından istediği notu alamayacağını söylüyordu. Matematik dersinin ingilizceden daha önemli olduğunu anlatmaya başladım.
Bir ara sözümü keserek, "Ama ODTÜ'nde dersler ingilizce okutuluyor," diyince ne söyleyeceğimi bilemedim.
Kariyer planlamasını şimdiden yapan oğlum ODTÜ'ne gitmeyi fazlasıyla kafaya koymuş. Türkçe cümle kurmayı zorlukla beceren, kurduğu cümleleri söylemekte sıkıntı çeken, ortaokulda işitme engelli olduğu için ingilizce dersinden muaf tutulan bir genç adamın Amerikan futbolu oynamak için ODTÜ'ne gitmek istemesine duyduğum hayranlığı sizlerle paylaşmak istedim...
Ya biz çok istediğiniz bir şey için ne kadar özveride bulunuyoruz?
Düşünmeye değer...